Stemmings-stoornissen

Soms is alle levenslust verdwenen, hebben mensen geen enkele hoop meer. Depressieve gevoelens hebben dan de verwachting dat het ooit anders zal worden verdrongen. Ook in de psychiatrie komen vaak mensen in behandeling die er geen gat meer in zien. Ze zijn het vertrouwen kwijt dat ze in staat zijn hun leven weer die wending te geven die ze graag willen. Ook de partner, familie of vrienden van hen zijn ten einde raad.

Soms vestigen ze hun hoop op hulpverleners, op de psycholoog of psychiater. Maar bij ernstig depressieve mensen is ook dat laatste beetje hoop verdwenen. Ze zijn niet alleen getroffen door alle narigheid uit de doos van Pandora, bij hen is het helemaal leeg geworden. Ook de kostbare hoop die in moeilijke tijden ons vooruit doet zien op wat kan komen is vervlogen.

In behandelingen kan worden gewerkt met pillen, therapie of andere activiteiten. Bij ernstig depressieve klachten zal gebruik gemaakt worden van medicijnen om herstel van de sombere stemming te bereiken. Maar daarnaast blijkt, ook uit onderzoek, het bieden van hoop een belangrijk ingrediënt te zijn van een succesvolle behandeling. De hulpverlener biedt hoop door zijn vertrouwen in de ander en de toekomst. Zonder hoop geen leven

Zo kunnen afname van zin in eten en gewichtsverlies wijzen op een depressieve stemming. Overigens kan ook het omgekeerde, namelijk dat een snelle gewichtstoename of sterk toegenomen eetlust een aanwijzing zijn voor een onderliggende depressieve stemming.

Mensen die verdrietig zijn hebben vaak minder zin in eten. Ze zijn niet angstig, de spanning klopt hen niet in de keel, maar het eten smaakt helemaal niet. Ze eten tijdelijk weinig tot niets, hooguit het hoogst noodzakelijke, en proeven de smaak niet meer goed. Smakelijk eten

Bakker verwijst in zijn boek naar Servan-Schreiber en naar een onderzoek wat enkele jaren geleden in Amerika werd uitgevoerd. Bedoeld zal zijn het onderzoek van Babyak en Blumenthal. Die verdeelden 156 depressieve patiënten over drie groepen, waarbij één groep uitsluitend medicatie, een tweede groep alleen een bewegingsprogramma en een derde groep zowel pillen als beweging kreeg voorgeschreven. Na vier maanden was in elke groep twee derde van de patiënten hersteld van de depressie, er was geen verschil tussen de drie groepen.

De stemming knapte wel het snelste op onder invloed van medicatie, voor het eindresultaat na vier maanden maakte het echter geen verschil. Maar na tien maanden lag dat anders. Wat bleek? De groep die het bewegingsprogramma had gevolgd, was toen beduidend beter af. Er was veel minder terugval in depressieve klachten dan bij de medicatiegroep of de groep met beweging en medicatie. Seroxat of Adidas

Voor mensen met ernstige psychiatrische ziektes zoals schizofrenie of manisch-depressiviteit werden psycho-educatie cursussen ontworpen. Door de cursusvorm kwam het geven van voorlichting centraal te staan en kregen mensen kans zich de informatie eigen te maken. Bovendien zijn dergelijke groepen meer dan een informatiecursus en is er naast het overdragen van kennis tijd voor andere zaken. Er is aandacht voor gevoelens van verdriet, boosheid of machteloosheid die naar boven komen bij ernstige klachten of ziekten. Dit kun je rouwverwerking noemen. Ook wordt gesproken over, of geoefend met, hoe om te gaan met de gevoelens en de ziekte, eigenlijk een soort coaching. Partners

Mensen die zich af en toe somber voelen of depressieve klachten hebben, maken vaak de denkfout dat ze wel weten wat een ander denkt. Alsof ze gedachten kunnen lezen. En dan zijn het meestal nare gedachten, ze geloven dat anderen negatief over hen denken, wat de somberheid weer versterkt.

Kun je je denken veranderen? Ja, maar het is niet gemakkelijk, meestal zijn denkfouten goed verankerd in je levensgeschiedenis. Cognitieve therapie begint vaak met uitleg over hoe ons denken en voelen werkt. Dat heet psycho-educatie. En vervolgens moeten mensen in de therapie vaak hard oefenen. Want een denkfout geef je zomaar niet op. Gedachten lezen voor iedereen