Spiegelneuronen

Zonder dat de aap zichtbaar armen of mond bewoog, was het alsof de aap in zijn hoofd het grijp- en eetgedrag van de onderzoeker na-aapte. Omdat deze cellen het gedrag wat ze zagen weerspiegelden, gaven de onderzoekers aan deze zenuwcellen de naam ‘spiegelneuronen’.

Deze na-aper in het hoofd is bij allerlei zaken betrokken. Zo helpen spiegelneuronen om snel gedrag te leren wat je ziet door het in je hoofd te imiteren. Dat veel leren begint met imiteren is allang bekend. Zo zal een baby moeder nadoen als deze haar tong uitsteekt of tegen de baby lacht.

Niet alleen bij het nadoen, ook bij het begrijpen van gezichtsuitdrukkingen zijn mogelijk spiegelneuronen betrokken. Die zorgen ervoor dat we in ons hoofd precies hetzelfde gezicht trekken als degene met wie we in gesprek zijn, en dat we daardoor begrijpen dat de ander boos, verdrietig, bang of blij is. Door te doen als de ander begrijpen we de ander. Na-apen als een hulp bij empathie. Inleven door te doen net als de ander. In ons brein zit een geweldige na-aper

Ook Daniel Goleman, psycholoog en auteur van het boek ‘Emotionele intelligentie’, hield zich bezig met altruïsme. Hij stelt dat spiegelneuronen een verklaring kunnen bieden voor ons gedrag om een ander te helpen of iets voor een ander over te hebben. Dat gaat als volgt. Door het zien van een ander met pijn of kou gaan we zelf ook pijn of kou voelen. Spiegelneuronen zijn namelijk hersencellen die actief worden wanneer we gedrag of emoties bij een ander zien, op een manier alsof we zelf dat gedrag doen of die emotie hebben. Je kunt het ook empathie of compassie noemen.

Een al wat ouder experiment liet zien dat ook apen een soort compassie hebben. Een groep apen werd geleerd om aan kettingen te trekken voor voedsel. Bij de ene ketting kregen ze meer voedsel dan bij andere. Maar ze zagen vervolgens ook dat de ketting die meer voedsel opleverde er tevens voor zorgde dat soortgenoten in het naburige hok een elektrische schok kregen. Toen ze de pijn bij hun maatjes zagen koos tweederde van de aapjes liever voor de mindere beloning, ontdekte onderzoeker Jules Masserman. Wat sneeuw doet