Liegen

Liegen en waarheid spreken hebben te maken met het contact tussen mensen. Bij de man was er onvermogen om goed contact te maken met zijn vrouw, en hij kon alleen maar zijn eigen waarheid zeggen. Het omgekeerde gebeurt ook, namelijk dat iemand liegt uit hetzelfde onvermogen om goed contact te maken. Ik zal een voorbeeld geven uit de praktijk.

Een tijdje geleden kwam een vrouw van een jaar of vijf en twintig in behandeling. Zij werkte sinds acht jaar als secretaresse bij een kantoor in Leeuwarden. In het weekend ging ze met haar vrienden uit. Het ging goed op haar werk, recent had ze nog een loonsverhoging gekregen. Met het laatste personeelsuitje was ze niet mee geweest, ze voelde zich niet helemaal fit. Haar probleem? Er was geen werk, geen loonsverhoging, geen personeelsuitje. Zij was geen secretaresse, ze zat thuis, achter de gordijnen, want ze mocht niet gezien worden door haar vriendinnen. Want die zag ze wel in het weekend. En die mochten niet weten dat ze al jaren loog over werk, en over allerlei andere zaken.

De vrouw verstopte zich letterlijk, in haar huis. Liegen is een soort verstoppen, je verbergen voor de ander. De vrouw was somber en eenzaam, maar ze kon daar niet over spreken, bang als ze was dat dan alles uit zou komen. Ze moest haar gevoelens weg stoppen. De aandacht van haar vriendinnen was gericht op de door haar verzonnen persoon, degene die zogenaamd werkte, die niet bestond. De vriendinnen konden geen aandacht hebben voor haar, want ze kenden haar niet, en zij kende zichzelf niet. Zij was eenzaam, dodelijk eenzaam.

Nu zijn dergelijke extreme vormen van liegen en een gefantaseerde wereld creëren voor de meeste mensen geen dagelijkse praktijk. Maar ik denk dat in elke leugen we ons een klein beetje verstoppen voor de ander. De eenzaamheid van een leugen