Gedragsverandering

Gedragsveranderingen. Wat maakt dat iemand stopt met snoepen, dat iemand meer gaat bewegen, dat iemand zich bewuster richt op samenwerking met zijn collega? Het fundament voor dergelijke veranderingen is motivatie, en volgens Miller en Rollnick bestaat dat uit willen en kunnen. Iemand besluit pas tot verandering als het nieuwe gedrag als meer gewenst wordt gezien dan het huidige gedrag.

Dat heeft te maken met het feit dat mensen vaak ambivalent zijn ten aanzien van een gedragsverandering. Ik wil wel en ik wil niet. ‘Ik wil wel minder boetes, maar ik wil niet als een slome trut gaan autorijden, dan voel ik me zo’n watje’. ‘Ik wil wel meer bewegen, maar ik voel me belachelijk als ik met dit lijf moet gaan sporten, ze zien me al aankomen. Ik moet eerst maar afvallen’. Mensen willen veranderen, en ook weer niet, zo lijkt het.

Deze dubbele gevoelens ten aanzien van verandering zijn denk ik goed herkenbaar. Alsof iemand geen keus kan maken. Nou, misschien moet iemand anders dan maar even een zetje geven en de ander over de drempel helpen. Maar Miller en Rollnick maken duidelijk dat dat niet werkt. Waarschuwen, adviseren of overtuigen, het is vaak water naar de zee dragen.

Wat wel helpt is om iemand te ondersteunen om een keuze te maken. Net zolang tot iemand duidelijk heeft in welke richting hij wil veranderen. Deze coaching maakt onder andere gebruik van open vragen, echt luisteren, en iemand bevestigen en steunen in wat hij doet. Kern is het respect voor de ander en voor zijn aarzelend zoeken naar een mogelijke verandering. Motivatie en WIK